1). در آغازِ سالِ 1995، با نظرِ به هزارة تازهای که به سرعت نزدیک میشود، دیگر بار، شما زنان و مردانِ نیکخواه را با درخواستِ مُبرمِ صلح خطاب قرار میدهم.
خشونتی که افراد و مردمانِ بسیار همچنان آن را تجربه میکنند، جنگهایی که هنوز در بسیاری از مناطقِ جهان سببِ خونریزی میشوند، و بی عدالتیای که بر دوشِ زندگانیِ تمامِ قارّه ها سنگینی میکند را نمیتوان بیش از این تاب آورد.
حقیقت دربارة آدمی، راهِ حلّ کلیدیِ تمامیِ مشکلاتی است که بر سرِ راهِ پیشبُردِ صلح قرار دارند.
زنان و آموزشِ صلح
2). آموزش دیدن در راههای صلح یعنی گشودنِ ذهنها و قلبها برای پذیرشِ ارزشهایی که پاپ ژانِ بیست و سوم در نامة کلیسایی خود با نامِ Pacem in terries به عنوانِ ارزشهای ضروریِ یک جامعة آرام به آنها اشاره کرده است: حقیقت، عدالت، محبت و آزادی. این یک برنامة آموزشی است، شاملِ تمامیِ جنبه های زندگی و برای سراسرِ طولِ عمر. این برنامه، افراد را تعلیم میدهد تا با توانایی در پیشبُردِ رفاهِ تمامیّتِ هر فرد و همة مردم، به همراهِ جسارت و خردمندی، مسئولِ خود و دیگران باشند.چنان که پاپ پلِ ششم در نامة کلیساییِ populorum progression بیان کرده است. میزانِ تأثیرِ این آموزشِ صلح، به میزانِ همکاریِ آنانی بستگی خواهد داشت که به روشهای گوناگون، مسئولیتِ آموزش و حیاتِ جامعه را برعهده دارند. زمانی که به آموزش اختصاص مییابد، زمانی است که به راستی خوب صرف شده است، چراکه آیندة یک فرد و بنابراین آیندة خانواده و کلّ جامعه را تعیین میکند.
در مشارکتِ محبت
3). این دعوت برای آموزگاریِ صلح که بهویژه رو به سوی زنان دارد، براین دریافت استوار است که خدا " موجودِ انسانی را به طرزی خاص به آنان سپرده است." اما این نباید به معنایِ انحصاری بودن درک شود، بلکه بیشتر باید همساز با منطقِ نقش های مکمّلی درک شود که در فراخوانِ محبت حاضر اند و مرد و زن را فرا میخوانند تا با هماهنگی، صلح را بجویند و برای ساختنِ آن با هم کار کنند. به راستی که از نخستین برگ های کتاب مقدس، طرحِ خدا به شکلی شگفت انگیز بیان شده است
4). متأسفانه سابقة درازی از گناه، نقشة اصلی خدا برای زوج یعنی مرد و زن را آشفته کرده است و همچنان نیز آشفته میکند، و به این ترتیب در برابرِ تحققِ کاملِ آن میایستد. ما نیازمندیم به این طرح بازگردیم، تا آن را با قوّت اعلام کنیم، تا به ویژه زنان- که از تحقّق نیافتنِ آن بیشتر رنج برده اند- بتوانند سرانجام زنانگی و شأنِ خویش را آشکار نمایند.
زنانِ صلح
5). یک زن برای آنکه آموزگارِ صلح باشد باید نخست آن را در خویش بپرورد. آرامشِ درونی از این آگاهی که خداوند فرد را دوست میدارد و از خواستِ پاسخ دادنِ به این محبت برمیآید. تاریخ سرشار از نمونه های شگفت انگیزِ زنانی است که، استوار از این آگاهی، توانسته اند پیروزمندانه از پسِ موقعیتهای دشوارِ بهره کشی، تبعیض، خشونت و جنگ برآیند.