باورنامه: او به آسمان بالا رفته و بر دست راست پدر نشسته است
ما در باورنامه می گوییم که : " عیسی به آسمان بالارفته و بر دست راست پدر نشسته است". زندگی زمینی عیسی، با صعود، اوج گرفت؛ هنگامی که او از این جهان به سوی پدر گذر کرده، و بالابرده شد تا به دست راست او بنشیند. معنی این رویداد چیست؟ چطور بر زندگی ما اثر می گذارد؟ اندیشیدن به عیسی که بر دست راست پدر نشسته چه معنایی دارد؟ بگذاریم لوقای انجیل نگار ما را در این باره راهنمایی کند.

بیایید از لحظه ای که عیسی تصمیم گرفت برای آخرین بار اورشلیم را زیارت کند، شروع کنیم. لوقا می نویسد: "چون زمان صعود عیسی به آسمان نزدیک می شد با عزمی راسخ رو به اورشلیم نهاد" (لو 9: 51). وقتی عیسی به سوی شهر مقدس "بالا می رفت"، جایی که "خروج" خودِ او از این زندگی روی می داد، پیشاپیش مقصد یعنی بهشت را دیده بود، اما او به خوبی می دانست که راهی که او را به سوی جلال پدر می برد، از صلیب می گذرد. از راه فرمانبری از نقشه الهیِ محبت آدمیان. تعلیم کلیسای کاتولیک چنین بیان می کند: " بالابرده شدن عیسی بر روی صلیب، نشانه و اعلام کننده بالابرده شدنِ او به سوی آسمان است".



دانلود فایل PDF کامل این متن