باورنامه: اعتراف ایمان به تقدس کلیسا
در باورنامه پس از اعترفِ : " من ایمان دارم به یک کلیسای ..." ما صفتِ "مقدس" را می افزاییم؛ ما بر تقدس کلیسا تأکید می کنیم، و این ویژگی ای است که از آغاز در وجدانِ مسیحیانِ نخستین حاضر بوده است، همانهایی که به سادگی "مردمان مقدس" خوانده شده اند. ( اعم  9: 13، 32، 41 روم 8 : 27 اول قرن 6 : 1) چراکه آنها یقین داشتند که این کارِ خدا است، روح القدس است که کلیسا را تقدیس می کند.

اما اگر می بینیم کلیسای تاریخی، در سفرِ درازش در درازای سده ها، سختی ها، مشکل ها و نقاطِ تاریک بسیاری داشته، پس کلیسا به چه معنی مقدس است؟ چگونه کلیسایی دربردارنده موجودات انسانی و گناهکار، می تواند مقدس باشد؟ مردان و زنان گناهکار، کشیشانِ گناهکار، خواهرانِ گناهکار، اسقفانِ گناهکار، کاردینالِ های گناهکار، پاپی گناهکار؟ همه. چنین کلیسایی چطور می تواند مقدس باشد؟



دانلود فایل PDF کامل این متن