نمودهای هم آیینی

سه شنبة پیش دربارة هم آئینیِ (مشارکتِ) مقدسان، به عنوانِ هم آئینی در میانِ مردمانِ مقدس، هم آئینی که در میان ما است، سخن گفتم. امروز مایلم در جستجوی نمودهای دیگری از این واقعیت تعمق کنم: به یاد دارید که دو نمود از پیش بود: یکی مشارکت و یگانگی میان ما و دیگر  هم آئینی در  چیزهای مقدس، در نیکی های روحانی. این دو نمود بسیار به هم مربوط اند: در واقع هم آئینی میان مسیحیان، از راهِ سهیم شدنِ نیکی های روحانی گسترش می یابد. به ویژه آیین های مقدس، هدایای الاهی و محبت در نظر است. ما از راهِ آیین های مقدس، موهبت های الاهی که روح القدس به هر یک از ما بخشیده و محبت، در هم آئینی رشد می کنیم.