یکشنبه اول رستاخیز

شادا رستاخیز! “Cristòs anèsti! — Alethòs anèsti!” ، مسیح برخاسته!- او به راستی برخاسته!" او اینجا در میدان در میان ماست! این هفته می توانیم شادباش­های رستاخیز را ادامه بدهیم، گرچه عید تنها یک روز است اما این روز روزِ عظیمی است که خداوند فراهم ساخته است.

احساس قدرتمندی که از روایتهای انجیلی رستاخیز بیرون می تابد، یک شادی مملو از شگفتی است، اما یک شگفتیِ عظیم! شادی ای که از درون می آید. و در آیین سپاسگذاری ما حالت ذهنی شاگردان را پس از دریافت خبری که زنان آورده بودند، از نو زنده می­کنیم: "عیسی برخاسته است! ما او را دیده ایم!"

بیایید بگذاریم که این تجربه که در انجیلها نوشته شده است در دلهای ما نیز حک شود و از زندگی های ما به بیرون بتابد. بیایید بگذاریم شادیِ شگفت یکشنبة رستاخیز در افکار، نگرشها، رفتار و حالات و کلامِ ما بدرخشد ... اگر تنها اینچنین نورانی باشیم! اما این کاری تزئینی نیست! بلکه از درون می آید از دلی که در سرچشمة این شادی غوطه ور شده است، مانند شادیِ مریم مجدلیه که در غمِ از دست دادن خداوندش گریسته بود و به سختی توانست باور کند که  چشمانش خداوندِ برخاسته را می بیند.